Vanochtend kregen we echt hele sombere berichten en was het onduidelijk of Ellen door het weekend heen zou komen. Tja, het is hier echt een achtbaan, maar inmiddels zijn er wat uitslagen binnen die zouden kunnen duiden op een iets meer positieve uitkomst (je merkt de slagen om de arm in mijn zin). De internist vertrekt met "Ik zie u mandaag weer" waarop ik zeg "Da's beloofd!" Met andere woorden er is weer een sprankje hoop, maar er moeten komende tijd wel een aantal dubbeltjes de goede kant op vallen....
Wel bijzonder om geëmotioneerde artsen aan Ellen's bed te zien staan. Ellen blijkt in staat om ook bij hen empathie op te wekken in zo'n korte tijd. Voor alle duidelijkheid: Ellen vecht nog steeds en heeft nog lang niet opgegeven.
Engelen sterven niet,
BeantwoordenVerwijderenmaar fladderen misschien wat minder krachtig
verloren in de ruwheid om hen heen.
Engelen vechten wel
en klauteren uit elke put, op elke steen,
naar het leven, want dat is zo prachtig.
Ellen is een engel.
Geen woorden voor. Alleen maar heel veel bewondering voor jullie beiden. Liefs, Henk en Margot
BeantwoordenVerwijderenEllen, wonderen bestaan en ik geloof in wonderen!
BeantwoordenVerwijderenxxx
Adriana
De hoop is niet vervlogen. Dat moet moed geven om door te vechten. De kaarsjes blijven bij ons allemaal branden, de duimen blijven omhoog. We leven vreselijk met jullie mee. Sterkte en hugs voor jullie tweeën.
BeantwoordenVerwijderenJan en Odile
Jullie zijn in onze gedachten en we "sturen" kracht naar jullie toe. Ellen, weer een dikke knuffel van ons - Maarten & Petra (Veenlopers)
BeantwoordenVerwijderen" Als je je bedenkt hoeveel soorten liefde er zijn,
BeantwoordenVerwijderenweet je het zeker: liefde overwint alles"
Ellen blijf vechten meid !!!! Wij vechten mee
Mart ,, sterkte jongen
Dick
Dit weekend nog meer duimen omhoog en kaarsjes aan voor Ellen, sterkte!
BeantwoordenVerwijderenJoke Heeringa (medeclublid Veenlopers)