Woensdag 11 juli

Vannacht heeft Ellen behoorlijk wat slaap ingehaald, maar dat was ook wel
nodig. Verschillende malen als ze wakker werd wist ze niet waar ze was en
waarom. Tja. Tijdens de nacht bleek ook de zuurstof-saturatie te zakken.
Toedienen van zuurstof via een kapje werkt goed en snel. Alleen zit het niet
plezierig en wil ze het de hele tijd wegtrekken. Maar als ik het zeg, zette
ze hem keurig weer op. Een hoop roering, waar Ellen zelf niet zo heel veel
van mee kreeg.

Bloed laat zien dat de nier functie stabiel blijft en de chemo zijn werk
doet (leukocyten nemen af). Artsen zeggen tevreden te zijn. Ongemakkelijk
is dat ze niet door haar neus kan ademen. Daarom wordt er een scan gemaakt
van haar neusholten. Slijmvliezen kunnen zijn opgezwollen door de leukemie
of door een bacterie. Het blijkt het laatste dus de antibiotica moet daar
op den duur verbetering in gaan brengen. Bloed is inmiddels ook zodanig dat
er wat extra bloed kan worden toegediend. Dat zal haar ook doen opknappen.
De scan van de neusholtes blijkt wel erg belastend voor haar (het vervoer,
overbrengen van bed naar CT-scan, er op liggen, etc). Ellen komt hevig vermoeid
terug op de kamer. Zo'n ogenschijnlijk triviale actie is erg belastend voor
haar zieke lichaam. Na wat rust gaat het gelukkig weer het beter.

Minpuntje van de dag is dat de lever-functie wat afneemt. De leukemie in
de lever wordt afgebroken en be?nvloed het functioneren negatief. Iets wat
in de gaten moet worden gehouden. Ellen wordt ook geel, maar dat neemt later
op de dag ook weer af.

Nog even met verpleging zitten kletsen: De chemo duurt een week en breekt
het afweersysteem af. Na verloop van tijd moet het lichaam het weer gaan
opbouwen. Maar de leukemie zal dan weer terugkomen, wat maakt dat de hele
cyclus herhaald moet worden. Vaak zijn 3 cycli voldoende. Eventueel kan er
ook een stamceltransplatie worden gedaan. Prognoses geven is natuurlijk altijd
lastig, maar ik hoor dat zo ongeveer 60% hiervan weer geneest (bij volwassenen).
Tja, beetje op het internet zitten kijken, maar dat moet ik maar niet meer
doen. Uitgaan van het positieve en duimen voor een goede afloop. Ze heeft
afgelopen weekend en maandag al veel doorstaan, dus laat dat maar een goed
voorteken zijn.